"Koniec świata''

Kiedy nadejdzie koniec świata,

To nie będzie już niczego.

Nie będzie wiosny, zimy, lata,

Nie będzie listonosza, gajowego.

Skończą się bóle i cierpienia,

Lecz nie będzie też radości.

Nikt już nie ma nic do powiedzenia,

Nikt nie odczuwa już miłości.

Słońce już nie wzejdzie nigdy,

Nie zakwitną róże.

Już nie będą wschodzić świty,

Przejdą wszystkie burze.

 

A, gdy to już nadejdzie,

Ostatni deszcze przejdzie.

Smutek z twarzy zejdzie,

Gdy to już nadejdzie. 

'' Od rzeczywistości ''

Każdy ma pasję, 

Każdy coś kocha.

Jak na wietrze słyszę,

Jak pode mną stukota.

Niesiesz mnie w świat,

Jak fale, które napędza wiatr.

A ja czuję, że lecę,

Jak wolny ptak.

Teraz zapomnę, co dał mi świat,

O kolcach w róży, upływie lat.

Teraz zapomnę, niech niesie mnie wiatr,

Rozkwitam na nowo, jak piękny kwiat.

Czuję tą jedność z istotą żywą,

Bez słów prowadząc rozmowę miłą.

Gestem nie słowem wyrażać uczucia,

Mimo zawodów bolesnych ukłucia.

Wiem, że dawno nie pisałam, ale nie miałam weny, przez co też wyświetlenia mi spadły :c 

Mam nadzieję, że będę pisać częściej oraz, że was przybędzie :D 

Pozdrawiam ♥

                          ''Ci, co byli wierni''

Znów uderza mnie ból kolczastych cierni,

Gdzie są Ci, co byli wierni? 

Znów upadam pod emocji ciężarem,

Gdzie są Ci, co znali miarę? 

Bólu potęga, cierpienie nie zna granic.

Próbujesz  walczyć, lecz jakby na nic.

Coraz częściej myślisz o skoku,

Nie widzisz dla siebie innego wyroku.

"Ostatnia chwila"

Ukłucie prosto w serce boli.

Piecze coraz goręcej.

Jedno życie, jedna nadzieja,

Że to co się zmienia, na dobre przemienia.

Jedna żyła, jedna miłość,

Jedna chwila, jedna litość.

Ostatnie słowo, ostatni gest,

Ostatnia łza,w życiu tak jest.

Chwytasz w swą dłoń ostrze żyletki,

Myślisz jeszcze. Ludzi są setki.

Jedna ty, inna ty,

Ostatnie w tej chwili płyną łzy.

Ukłucie prosto w żyłę, nie boli.

Ostatnia myśl po głowie przechodzi.

Nikt nie zatęskni, nigdy nie wspomni,

Świat taki jest, szybko zapomni.

                            No to zaczynamy...   
Witajcie. Chciałam na początku się przedstawić.
Więc, jestem Ilona, miło mi. :) Jestem tutaj, ponieważ chciałam podzielić się swoimi wierszami... Tak. Będzie to blog, na którym będę umieszczała swoje wiersze o różnej tematyce. Za wszystkie pomyłki, błędy z góry przepraszam, bo jestem tylko amatorką. :D
 Jako skromna, mała osóbka uwielbiam jazdę konną ( posiadam konika- Galę), wojsko, muzykę typu: rock i rap najbardziej, grę na saksofonie oraz czytanie książek ( głównie fantasy), i jak widać pisanie wierszy! Co więcej mogę o sobie opowiedzieć? Na razie nic mi nie przychodzi do głowy, ale to ,,wyjdzie w praniu". 
  Tutaj umieszczę jeden z moich wierszyków, który napisałam dosyć dawno. Jest on smutny. No, ale cóż zdarza się i tak. Mam wielką nadzieję, że chociaż kogoś one zainteresują oraz, że za szybko nie zakończę tego bloga. ^^ To chyba by było na tyle...